17 mai

17. mai

Hallo allemaal. Daar zijn we weer met een berichtje vanuit een nat Noorwegen.
Er is weer van alles te melden sinds ons laatste bericht van 25 maart.

Het is nu volop lente hier, alles bloeit ook de prachtige tulpen die we gekregen hebben, de eerste zwaluwen hebben het al druk met nesten bouwen. Het blijft nu al licht tot 22.30. We hebben dus maar wat verduisteringsgordijnen aangeschaft.

Eind april kwam Gertie z’n broer, Janny met gezin op bezoek. Daar hebben allen erg naar uit gekeken. Het was ook enorm gezellig samen in ons kleine huisje. De kinderen samen op twee kamers, daar tussen lagen Janny en Truus ook nog ergens gepropt………………………..en wij ( Gertie en ik ) hadden de masterbedroom ter beschikking, tja verschil moet er zijn.

Het deuvelbroed voor de Shiitake teelt was tegen die tijd net klaar zodat er begonnen kon worden met enten, maar dat moest even op zich laten wachten…………………….eerst maar even een paar dagen vakantie vieren met familie !

Ons watervalletje liet weer flink wat water naar beneden klateren het had nl net 2 weken aan een stuk geregend. Maar nu was het dan gelukkig schitterend weer. We hebben volop genoten van een wandeltocht door de bossen, rotsen beklommen en bij terugkomst lekker worsten gegrild.

We hebben ons schip voor de eerste keer te water gelaten. Heerlijk gevaren op het Norsjø. Een rondje rond het dichtstbijzijnde eiland. Er was ruim plaats voor iedereen, mits we met niet meer dan 2 dunne volwassenen en 3 stilzittende kinderen zijn. Ons schip uitgerust met de modernste techniek haalt het zomaar in 3 kwartier naar de overkant van het meer. Dit wel met goed weer. Bij de minste golfslag wordt er niet meer gevaren. Het zou misschien wel kunnen maar dan moet de bemanning met de helft gereduceerd worden. Om die reden durf ik ook nog niet vissen,……………stel dat er een grote vis bijt ….?? Daarom is op ons schip iedereen uitgerust met een reddingsvest.

Na het eerste tochtje van anderhalf uur werd iedereen weer veilig aan wal gezet door de schipper.
Thuis werd weer alles geïnspecteerd en in gereedheid gebracht voor de volgende vaart.

We hebben zelfs bergen beklommen.
Vanaf de parkeerplaats op Lifjell zijn we met z’n alle aan de tocht begonnen. Maar de route kwam al snel midden op een hyttepark uit, waar wij het spoor gauw bijster waren. Gelukkig was er iemand in zijn hytte die ons heeft geholpen om weer op de route te komen. Alleen blijkt ons Noors nog niet helemaal zo goed te zijn als dat we dat zelf soms denken. Maar effin, een uurtje later waren we dan toch boven, geweldig genoten van het prachtige uitzicht en heerlijk uitgerust in een stralend zonnetje, in de sneeuw. De terugweg ging een stuk sneller en veiliger aan de heenweg, toen kwamen we er ook achter wat die aardige mevrouw bedoelde met verder naar links de berg omhoog gaan. Het was iets verder dan 50 meter naar links dus…………………….!

Janny, Truus, Stef, Giel en Lisa heel erg bedankt voor een ontzettende leuke en gezellige week samen. Wij hebben er van genoten !

En toen was het bijna 17 mei, de nationale feestdag van Noorwegen. Op 17 mei is voor 198 jaar geleden de Noorse grondwet aangenomen. Dit wordt nog steeds, zoals sinds die tijd, op 17 mei gevierd met waar Noorwegen het meest trots op is…………………..de kinderen. Er worden grote kinderoptochten gehouden. Iedereen ziet er op z’n paasbest uit. De meeste Noren gaan in bunad, dit is de traditionele klederdracht. Deze verschilt van streek tot streek. Hier zie je dan ook het meest de West-Telemarks bunad. Maar er lopen ook veel mensen rond in de bunad van de streek waar ze oorspronkelijk vandaan komen. Nou wij liepen dus mooi in onze Zuid-Nederlandse Bunad.

De dag begon voor ons met………..ontbijt in de pyjama. Want als er geknoeid wordt dan aub op de pyjama en niet op de mooie kleren.
Om half tien vertrokken we richting Ulefoss waar om 10.00 uur werd opgesteld bij de kerk voor de optocht. Na toespraken van kinderen, de burgemeester en het zingen van het volkslied vertrok de stoet richting centrum. De vaandeldragers voorop, daarna de meisjes met van die stokjes om mee te gooien, daarna de harmonie, de kinderdag verblijven, de school klas voor klas, ieder met zijn eigen vaandel. Daar kwamen dan ook onze jongens voorbij. Pap en mam stonden trots langs de kant foto’s te knippen………………..maar Sef en Tjeu wilde niet zo graag op de foto. Die vonden het maar niks. Zo’n rare optocht waar je gewoon in twee rijen langs de kant van de weg achter elkaar aanloopt, liedjes zingt over 17 mei en waar af en toe iemand “HIP HIP” roept en dan de rest uit de tocht geacht wordt “HURRA” te roepen. Tsja dat is inderdaad wel heel wat anders dan de gekkemaondig optoch in Grubbenvorst.
Hier wordt op die manier dus echt de vrijheid en de geboorte van een land gevierd,…………..en nog steeds ! Iedereen feliciteert elkaar dan ook zoals je iemand feliciteert die jarig is.

Na de tocht was er bij het voetbalveld koffie of fris met kake, bij kiosk nr 2, behalve voor Tjeu dan die ging voor de pølse med brød. Dat was wel bij kiosk nr. 3 waar de wachtrij wat langer was. Maar dat had hij er wel voor over. Terwijl Tjeu in de rij stond luisterden wij naar liedjes die werden voorgedragen door kinderen. Kinderen die muziek maakten etc. rond 12.00 uur hebben we wat gegeten en ging de reis weer richting Helgen. Want om 14.00 uur was het daar opstellen voor de tocht.
En als organiserend comité mag je niet te laat komen.
Gelukkig waren we op tijd, en ja ditmaal moest ik er ook aan geloven. Met het comité moesten we vooraan in de tocht, achter de vaandeldrager lopen…………………….en wat nog erger was, in de maat van de harmonie die achter ons liep. Ik heb het volbracht, zonder iets te breken gelukkig.
Het is wel mooi om dan tijdens zo’n tocht te zien dat je zelf deel uit maakt van een toeristische attractie. Langs de weg stond ergens nl een Duitse automobilist krampachtig de mooiste foto’s van zijn vakantie te maken want hij was zojuist toch maar mooi midden in een heus authentiek volksfeest beland, dan moet je dus knippen zo veel je kunt. Nee hij was echt geen foto’s van mij aan het maken. Maar van de prachtig uitgedoste Noren. Het is eerlijk waar ook een pracht gezicht, zoals die Noren daar trots lopen te zijn op hun eigen vrije land.

Na de tocht in Helja hebben we met zo’n 200 ( min 3 ) personen lapskaus gegeten in het kluphuis.
Gelukkig was er voor die 3 personen die niet van lapskaus houden nog SNOEP om de maag mee te vullen. Na het eten werd er met z’n alle gezongen, koffie gedronken kake gegeten en daarna begonnen de spellen buiten. Het was namelijk bijzonder goed weer voor een 17 mei. HET WAS DROOG. Niet dat een Noor zich laat tegen houden door 200 mm neerslag op een dag. Dan trek je gewoon iets anders over je bunad aan en gaat buiten in de optocht mee lopen, punt.

De kinderen deden buiten, met pijltjes op ballonen gooien, blikgooien, klompenlopen, het juiste aantal raden van een doos vol met snoep, en een speurtocht.
De kinderen konden nergens mee winnen, je kreeg een stempel als je mee deed, heb je alles één keer gedaan dan kun je een prijs afhalen. Het gaat dus om meedoen. Mooi. Behalve dan degene die het dichts bij het juiste aantal snoepjes zat, die mocht de doos mee naar huis nemen.
Daar in tegen ging het bij de volwassenen wel om te winnen.
Die gingen vol aan de bak bij het melkbusgooien en skæringbæring of te wel je liefste dragen over een bepaald parcours.

Om 19.00 uur was weer alles opgeruimd en konden we moe maar voldaan weer naar huis.Het was een heerlijk relaxed feestje waar we met z'n alle van hebben kunnen genieten..............zonder dat er iemand voortijdig naar huis wilde !!

En dan nu een hoeraatje voor degenen die het vol hebben gehouden om tot hier te lezen, HOERA HOERA, HOERA !!

Tot de volgende keer,....